Terug van weggeweest

Hoi Dushies!

Hier weer een bericht vanaf Curaçao. Dus ja ik ben teruggegaan. Het is wel het mentaal zwaarste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. De twijfel is toegeslagen. Heb ik de juiste beslissing gemaakt om mij familie weer zo maar achter te laten? Daarbij kwam het besef wat er allemaal was gebeurt pas toen ik weer in mijn kamer op Curaçao zat. Ik had gedacht dat dat pas zou komen als ik helemaal weer terug zou zijn. Niet dus! Maar genoeg over gevoel tijd voor een verslag van mijn anderhalf week hier.

Het begon allemaal op woensdag 27 mei 2009. De dag waarop ik 21 jaar ben geworden en de dag waarop ik terug ben gevlogen naar Curaçao. Na een kort nachtje was het om 3.30 uur tijd om op te staan en te vertrekken richting Schiphol om in te checken. Dit keer had het vliegtuig gelukkig geen 5 uur vertraging. Ik had er veel zin weer lekker terug naar mijn huisgenoten en collega’s. Het vliegtuig had een half uurtje vertraging door late passagiers en een radio probleem maar nadat alles opgelost was, was het tijd om te vertrekken richting Curaçao. Een vlekkeloze vlucht dit keer. Er zat een aardige vrouw naast mij die eruit moest op Aruba. Daar had ze een huis en ze verhuurde ook appartementen aan studenten. Na de tussenlanding op Aruba en extra oponthoud door de varkensgriep konden we door vliegen naar Curaçao waar ik om 15.00 uur landen. Toen was het wachten op mijn koffer en toen stond mijn huisgenoot Milou te wachten. Daar kreeg ik gelijk een dikke knuffel van en felicitatie natuurlijk. Terug in het Lidohotel bleek dat er geen kleine kamer meer waren dus zit nu in een grote. Er zijn namelijk een heleboel nieuwe mensen bijgekomen en alles zit nu vol. Ik heb mijn kamer de bijnaam gegeven “Hel” want het heet en licht. Vooral van het licht heb ik last want ik kan echt niet slapen van het licht dus als om 6 uur de zon op is ben ik dat ook. Echt niet grappig! Ik zou binnen een week een andere kamer krijgen maar ja het is Curaçao. ’s Avonds lekker naar de Mac geweest en vroeg gaan slapen want ik was stuk. Zowel van vermoeidheid als van verdriet. Zoals ik al zei het besef was er ineens en dat kwam hard aan.

Volgende ochtend donderdag 28 mei al 6 uur op. Nog steeds emotioneel. Ik heb mijn stagebegeleidster gemaild met de vraag hoeveel weken ik nog moest werken. Gelukkig mocht ik van haar mijn oude contract houden dus tot 26 juni werken. Met dat nieuws was ik erg blij. Verder niet veel gedaan. Beetje gezwommen en gezond. ’s Avonds naar Il Forno met Katinka een lekkere pizza gegeten. Daarna weer vroeg naar bed want ik was nog steeds moe.

Vrijdag 29 mei weer voor het eerst gewerkt. Er is was niet zoveel te doen want de snorkel ging niet door. ’s Avond na het eten samen met Katinka op mijn balkon gezeten een fles wijn opgedronken. Erg gezellig! Daarna nog film gekeken met Milou, Phuc en Aldo. De nieuwste van X-men gezien. Daarna was ik nog steeds niet moe en nog een lekker discussie zitten voeren over Amsterdam en Rotterdam. Ze vonden dat ik trots moest zijn op Amsterdam omdat het de hoofdstad is maar dat vond ik niet. Ik heb gewoon niks met die stad. Mijn stad is nou eenmaal Rotterdam. Uiteindelijk ben ik wel gaan slapen.

Zaterdag 30 mei was ik al weer vrij. Ik ben lekker de hele dag de toerist uit gaan hangen. We zijn gaan cruisen over het eiland. Eerst naar Vaersenbaai. Dit is een leuk strandje waar echt alleen maar lokale zijn. Toen naar Pestbaai oftewel Lover’s beach. Dit word zo genoemd omdat er echt niemand komt. Het is moeilijk bereikbaar daarvoor moet je klimmen en het is een klein strand. Wel romantisch! Daarna zijn we doorgereden naar Santa Martha. Hier hebben we gepicknickt op een schitterend uitkijkpunt gevolgd door een bezoek aan Landhuis Santa Martha. Dit is een soort zorgboerderij. Op dit landhuis werken geestelijk gehandicapten of zoals hun het noemen bijzondere mensen. Ze maken allerlei dingen van keramiek, riet en leer en ze verzorgen vee. Het was weekend dus ze waren niet aan het werk maar we hebben wel een rondleiding gehad van de bewaker. Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij de Butterfly Garden. Daar hebben vlinders gekeken en nog even wat gedronken voordat we richting huis gingen. ’s Avond nog even uit eten geweest naar de Tropen.

Zondag 31 mei weer gewerkt. Zoals van ouds een presentatie gegeven bij Royal Resort en met mensen gepraat op de Hot Dog Party. Na de werkdag was het al weer tijd voor de Happy Hours. Eerst Mambo daarna Wet ’n Wild. Bij Wet ’n Wild nog Edgar Davids tegen het lijf gelopen. Hij was wel kleiner dan ik dacht. Op TV ziet hij er veel groter uit.

Mandag 1 juni weer een lekker vrije dag gehad. Met zijn 6 naar het strand in een Deawoo Matiz dus 4 achterin. Krap maar wel lachen! We zijn naar Daai Booi Bay geweest dit is het relaxste strand van Curaçao vind ik persoonlijk. Lekker Gesnorkeld en gezond. Toen was het weer tijd om te gaan. ’s Avond heb ik gekookt. Ja mensen je leest het goed. Ik heb gekookt voor 7 man. Lekker nacho’s. Na deze lekker maaltijd was het tijd voor poker. Ik begon goed ik was het grootste gedeelte van het spel Big Steak Bully. Helaas werd ik 3e van de 7 dus net mijn inzet niet terug verdiend. Ik baalde echt kan namelijk echt niet tegen mijn verlies. Rond middennacht lag ik eruit en ben ik gelijk gaan slapen.

Dinsdag 2 juni weer gewerkt. Een lange dag met twee trips. Eerst de Royal Resort trip en daarna de CDTC Trip. Dit is speciaal voor de kinderen en hun families die dolfijn therapie doen. Rond een uurtje of 8 was ik weer thuis. Nog even gechilled op mijn kamer en toen maar gaan slapen.

Woensdag 3 juni moest ik vroeg beginnen met werken. Om 9 uur moesten we de eerste groep bij het Cruiseschip halen om naar het strand te brengen. Een uur later nog een groep. Voor de rest van de dag was er niet veel te doen op mijn werk. Trouwens in het Lido is eigenlijk ook niks meer te beleven. Het lijkt saaier geworden. Toen zei iemand tegen mij misschien is het niet saaier geworden maar ben je er aan gewend geraakt en is het nu gewoon geworden. Dat kon wel is een goed punt zijn.

Donderdag 4 juni weer een lange werk dag. Eerst ’s ochtends de fishingtrip voorbereiden, betalingen innen en de fishtrip uitvoeren. Was lekker druk er was zo’n 20 man aan boord en het maximum is ook 20 voor deze trip. Ik kreeg vandaag ook goed nieuws van Wereldstage mijn ticket is verzet naar 27 juni. Ik was erg blij met dit nieuws. Toen ik thuis kwam van mijn werk vertrokken net mijn 3 liefste huisgenoten voor een break op Bonaire. Het is nu erg saai hier zonder Milou, Katinka en Joyce. Maar meegaan was geen optie ik kan echt geen stage dag meer missen.

Vrijdag 5 juni de dag waarop mijn opa eigenlijk 71 jaar zou worden. Dus daar werd nog veel aangedacht vandaag maar het was ook een gewone werkdag. Het was grote lol vandaag in de shop. Er waren namelijk alleen jonkies aan het werk. Vliegtuigjes vouwen, elastiekjes schieten, op elkaar kliederen met pen en de raarste gesprekken. Wel super gezellig! Toen Grace terug kwam van inkopen doen voor de privé trip van zaterdag was het al 16.00 uur. Daardoor mocht ik eerder naar huis omdat ze mijn een lift kon geven. Bovendien werk ik zaterdagavond extra dus dat uurtje mocht ik hebben. Daarboven op mocht ik om zaterdag te compenseren een dag eerder stoppen met mijn stage. Dus donderdag 25 juni word mijn laatste stage dag.

Dit was mijn andere halver week. Een zware week maar ook leuk om hier weer te zijn. Het lijkt alsof ik nooit weg ben geweest en zit al volledig in mijn oude leventje van Curaçao. Vanaf aanstaande zondag gaat de boot stil voor onderhoud en keuring voor ongeveer 3 weken dus mijn weken zullen er wel anders uit gaan zien. Omdat er niet genoeg te doen is voor mij ga ik waarschijnlijk naar een andere afdeling binnen Sea Aquarium maar eerst rest nog het ordenen en opruimen van de Pelican. Jullie horen het vanzelf wel hoe het gaat lopen.

xxx
Nicole