Beste week EVER!

Hey Dushies!

Zoals de titel al verraad heb ik deze week een super tijd gehad. Ik heb heel veel leuke dingen gedaan. Het gevolg is echter wel dat ik een week voor vertrek last heb van het symptoom “Ik wil nog niet naar huis, nog langer niet, nog langer niet”. Helaas komt het einde van deze super stage op Curaçao toch echt inzicht en moet ik weer terug naar de realiteit in Nederland. Ik zal nu maar gaan beginnen met mijn avonturen van afgelopen week.

Zaterdag 13 juni begon ik rustig met mijn vrije dag. Ik ben er in mijn eentje op uit getrokken om wat cultuur mee te krijgen. Ik heb het slavenmuseum Kura Hulanda bezocht. Was super interessant en toch weer nieuwe feiten geleerd over de tijd van de slavenhandel. Toen ik klaar was met het museum ben ik nog even naar de film gegaan. Was een leuke film 17 again. Heerlijk genoten van mijn dagje alleen. De dag afgesloten met Katinka op mijn balkon met een glaasje wijn en chips. Een lekker dagje dacht ik zo.

Zondag 14 juni een vrije dag en bovendien de verjaardag van mijn moeder. Ik ben met een groepje richting Blue bay gegaan daar hadden een paar van mijn mannelijk huisgenoten een voetbaltoernooi dus wij gingen ze aanmoedigen. Een wedstrijd gekeken bleek dat er een hele tijd tussen de volgende wedstrijd zat dus zijn we gaan golfen. Echt super gelachen! We mochten niet op onze slipper golfen dus wij schoenen geleend. Daar stonden we op de drive range of hoe dat ook heet. Heerlijk wat ballen weg staan slaan. Bij mij ontbrak wel de techniek en dat heb ik gevoeld. Daarna langs de MacDonald voor een “gezonde” maaltijd. Daarna snel douche en naar Wet ’n Wild voor mijn favoriete tijd verdrijf met een Bright in mijn hand de zon in de zee zien zakken.

Maandag 15 juni weer tijd om te werken. Eerst ’s ochtend bij educatie en ’s middag voor de Pelican. Thuis gekomen snel douche want ik ging samen met Katinka en Milou naar de film en er moest nog gegeten worden. We gingen naar Chihuahua een Mexicaans restaurant en daarna naar de film The taking of Pelham 1 2 3. Dat was al een geslaagd avondje alleen waren we nog niet klaar. De jongens zaten in het Casino dus zijn wij nog even langs geweest. Voor het eerst in mijn leven in een casino en wat heb ik daar gedaan? Naar de WC geweest. Ik wou wel gokken alleen was mijn geweten van de avond Katinka die mij er aan herinnerde het niet te doen. Na een poosje zijn Katinka, Milou en ik naar huis gegaan. We rijden het terrein op vraagt Saskia aan ons of we mee willen naar het caranterne gebouw (zeggen dat het daar spookt). Wij alle drie heel impulsief JA. We moesten achter hun aanrijden. Gingen we de hele andere kant op. Toen begon ik al te denken maar ja ze gingen tanken dus misschien was dat het. Dus niet de weg richting Hato werd vervolgd. Even voor de duidelijkheid dit is de hele ander kant op. Toen dachten we dat er misschien bij Hato het vliegveld ook een caranterne gebouw zit. Gingen we de vlakte van Hato op met een Dawoe Matiz. Bijna niet te doen maar wij er achteraan. Onderweg hadden we alle drie al spijt dat we mee waren gegaan maar terug was geen optie. Staan we eindelijk stil staat die man die ons begeleide op onze voeten te schijnen met een zaklamp. Bleek dat we eigenlijk schoenen aan hadden moeten doen. Wij liepen alle drie op slippers. Bleek dat we de grotten in gingen in plaats van het caranterne gebouw. Wel ontzetten gelachen met zijn alle. We hebben twee grotten bezocht daarna gingen we richting huis. Voor de duidelijkheid we waren om 1.45 uur terug bij het hotel en toen pas gingen ze nog door naar het caranterne gebouw. Ik ben niet meer meegegaan en ben gaan slapen. Toch wel verstandig als de volgende ochtend om 6.45 uur je wekker gaat.

Dinsdag 16 juni weer een werkdag. Vandaag mee geholpen met de snorkelclub. Ze hadden extra begeleiding nodig en ik vond dat niet erg want ze gingen zwemmen met dolfijnen. Erg vervelend allemaal. ’s Avonds lekker met Katinka en Milou gegeten bij il Forno om vervolgens later die avond met een groep van 16 meiden naar Campo Alegre te gaan. Zoek zelf maar op wat voor tent dit is. Grootste lol gehad met zijn alle. De grootste groep was al weg toen er nog twee auto’s over waren. Een auto ging weg en ik twijfelde of ik mee zou gaan. Ik moest toch weer werken de volgende dag. Milou had er een oplossing voor, erom tossen. We hadden een sponsje als hij op groen zou vallen zou ik blijven. Gebeurde niet. Ik die auto in met Michelle en Katinka want Milou wou nog blijven. Michelle rijd weg hoor ik gelijk dat we een lekke band hebben. Ik nog even gekeken uit het raam en hij was echt zacht. Toen reden we nog een klein stukje maar toen moesten we hem echt langs de kant zetten. Sta je dan drie meiden, midden in de nacht met pech langs de weg vlakbij Campo. Ik die auto uit om een poging te gaan wagen die band te verwisselen. De krik en reserve band kon ik wel vinden maar de moersleutel niet. Het was donker en de auto had geen lampje aan de binnenkant die het deed. Ik was aan het zoeken met mijn mobiel maar echt veel licht geeft dat niet. Toen stopte er een antiliaan. Gelukkig was het een goede. Hij ging wel even thuis een moersleutel halen. Hij was met 10 minuten terug met een moersleutel helaas werkte die niet. Die man had ook een zaklamp meegenomen ging nog maar even in de achterbak kijken. Wat kwamen we tegen de moersleutel. De band was er echter nog niet af. De man moest met zijn volgewicht en beetje springt op de moersleutel gaan staan om ze los te krijgen. Toen ze eenmaal los waren ging het snel en zat de nieuwe band er snel op. Wij die man bedankt voor de hulp en toen konden we eindelijk weer op weg. Uiteindelijk waren we 2.30 uur thuis.

Woensdag 16 juni weer op het werk en fitter dan gedacht. De hele dag bij educatie gewerkt en vandaag was er weer snorkelclub. Dit keer mocht ik buiten het snorkelen ook een ritje maken met de dolfijnen. Dan hang je aan de rugvinnen van twee dolfijnen die je voort trekken. Super gaaf! ’s Avonds gegeten bij de Tropen en daarna gelijk gaan slapen om de slaap in te halen van de vorige nachten.

Donderdag 17 juni ’s ochtend educatie met een groep gehandicapte kinderen en ’s middags bij de Pelican gezeten. Vandaag wel weer is een bekende Nederlander gezien bij het Sea Aquarium. Het was tuinman Lodewijk van Eigen Huis & Tuin. Voor de rest een rustig dagje gehad. ’s Avond naar Cinco geweest dit is een discotheek op het eiland. Het was super druk en super heet. Was wel leuk eigenlijk jammer dat ik daar niet eerder heen ben gegaan. We zijn tot sluiting gebleven. Thuis zijn Katinka, Milou en ik nog even gaan zwemmen om alle viezigheid van ons af te spoelen. Heerlijk zo’n nacht duik! Ik ben uiteindelijk om 4.00 uur gaan slapen want de wekker ging toch weer om 6.45 uur om te gaan werken.

Vrijdag 18 juni fitter dan ik dacht toch een lekker dagje gewerkt. ’s Ochtends educatie en snorkelclub en ’s middags bij de Pelican. Er was een klein smetje. Ik kwam er na 17.00 uur achter dat mijn handdoek nog bij Educatie lag te drogen. De deur was al op slot en de sleutels waren al weg. Het was extra balen omdat het net weekend was voor mij en ik maar één grote handdoek bij mij had. Maar ja daar bedenken we weer wat op. Na het werk nog even wat gaan drinken met collega’s bij Hemingway’s. Ik zat te wachten op mijn Cosmopolitan toen ik zag dat aan de overkant bij Royal Resort Alejandre nog bezig was met haar Happy Hour. Ik even langs om gedag te zeggen kreeg ik gelijk een Amstel in mijn handen. Stond nog te praten toen mijn collega’s belde dat mijn drankje er was. Ik terug naar Hemingway mijn heerlijke Cosmopolitan op en daarna nog een Bright. Toen naar huis snel eten en nog even een uurtje slapen want vanavond is er weer Poolparty bij het lido en aangezien ik nu aan het zwembadkant slaap moest ik wel langs blijven op de party. Bovendien was Milou jarig na twaalven dus was gezellig. Ik ging 4.30 slapen maar de volgende dag toch vrij dus ik kon lekker uitslapen.

Dit was week 17 van mijn verblijf op Curaçao en het was een top week. Volgende week laatste dagen werken en dan koffer pakken voor Nederland. Ik vind het wel een raar idee dat ik nu niet terug kom. Misschien ooit nog een keer maar dan op vakantie ofzo. Het word nooit zo leuk meer als nu. Dat komt mede door de andere stagiaires en mensen die ik heb ontmoet op dit eiland. Een ding weet ik wel zeker die buitenland stage houden we erin. Het is echt een super ervaring en zeker aan te raden.

xxx,
Nicole