Halfway down the road

Beste Dushies!

Zoals de titel al doet vermoeden ben ik halverwege mijn avontuur. Halverwege op de weg naar mijn diploma MTRO. Nog 10 weken en dan zet ik weer voet op Nederlandse bodem. Er is ook in de 10de week weer van alles gebeurd.

Zaterdag is mijn vrije dag maar op één of andere manier kan ik nooit uitslapen. Om 10.00 uur werd ik wakker geklopt door Nina om te vragen of ik mee ging naar het strand. Daar zeg ik nooit nee op en dus hup uit bed omkleden, tas pakken en rijden maar. Lekker tot een uur of 15.00 bij Port Marie op het strand gelegen en toen gingen we al weer richting huis. Onderweg werden we echter gewezen op een zachte band en dus gingen wij als drie meiden wel even die band verwisselen. Ik stond net te klooien met de krik toen een aardige Antilliaanse man ons ten hulp schoot. Beetje jammer dat de reserve band een thuiskomer was die ongeveer net zo zacht was als de gewone band. Toen zijn we maar met het thuiskomer naar het tankstation gereden om beide banden op te pompen. Daarmee zijn we nog veilig thuisgekomen. Thuis is de gewone band er maar weer ondergezet want die was toch niet lek. Door die banden en de krik zat ik onder het smeer dus ben ik thuis gelijk het zwembad ingedoken. Daar de rest van de tijd nog lekker gechilld totdat het etenstijd was. Toen ik eten ging halen werd mijn aandacht getrokken door de plaatselijk softbalvereniging die bij mij om de hoek zit. Het zag er super gezellig uit. Het was lekker druk en er speelde een live band. Ik miste hierdoor gelijk mijn eigen clubje Vitesse, de gezellige zaterdagen en vooral het zaterdagse gevoel. Zaterdagavond had ik dus een klein dipje maar daar ben ik gelukkig weer boven op gekomen.

Zondag was het 1e paasdag maar ik moest gewoon werken. Het was wel een speciale zondag want de Curaçao Challenge (windsurfevenement) was er al het hele weekend vandaag mocht de Pelicanboat meevaren. ’s Ochtends waren het gewoon betalende gasten en ’s middags met de pers. Beide was erg leuk en heb ook genoten van de wedstrijden. Ik snap nu ook iets van windsurfen tenminste. Het enige mindere van de dag was dat er aardig wat mensen over de nek zijn gegaan op de boot. Dat komt omdat we verder op zee zaten en af en toe e golven tegen hadden. Ik heb de hele dag op de boot gezeten maar de nieuwe stagiaire was alleen met de pers mee. Ook zij had last van zeeziekte en wist niet hoe snel ze van de boot af moest zijn. Na de dag op de boot was ik toe aan een duik in het zwembad. Ik was alleen vergeten dat de happy hours er weer waren dus ik weer terug naar Wet ’n Wild. Wet ’n Wild was ook de thuisbasis voor de Curaçao Challenge. Ik ben rond 20.00 uur weer naar huisgegaan samen met Phuc en Aldo. We hadden het alle drie gehad. We besloten nog maar een filpmje te kijken bij het zwembad. Was echt relaxed! Iedereen was weg dus lekker rustig en niemand die er doorheen praat. We hebben de film Jumper gekeken. Dit was echt een heerlijk dagje met een mooie afsluiting.

Maandag 2de paasdag was ik vrij maar niet omdat het Pasen was maar omdat ik altijd vrij ben. Lekker niet zoveel gedaan. Beetje lopen klieren bij het zwembad. Elkaar er in duwen, wie er het mooist in kan springen, je kent het wel. Rond 14.30 uur vroeg Joyce of ik mee ging Arjen verwelkomen op Hato. Arjen is een oud schoolgenootje die hier vorig jaar heb stage gelopen en een goede vriend van Joyce. Ik wilde wel mee dus wij naar Hato. Het is heel raar. Ik stond op niemand bijzonders te wachten maar toch word je zenuwachtig en gespannen om te kijken wie er door de deur komt. Op Hato kwamen we toevallig ook Mandy tegen die op haar ouders stond te wachten. Thuisgekomen moest ik mij snel omkleden want ik moest voor mijn werk bij de afsluiting van de Curaçao Challenge zijn. Samen met kapitein Jaro hebben we daar gezeten. Barbecue gegeten en biertjes gedronken. We moesten namelijk wachten op de loterij want daarvoor hadden wij kaartjes verkocht maar niet iedereen kon erbij zijn dus zaten wij daar namen hun. We dachten even dat we prijs hadden maar toen zei ze nog een nummer en was de droom voorbij.

Dinsdag weer gewoon werken. Eindelijk was het weer een gewone werkdag voor iedereen en kon ik eindelijk Swisscargo bellen. Die hadden een pakketje voor mij. helaas moest ik daarvoor langs Hato en extra geld betalen. Het was al te laat dus heb ik met Grace afgesproken dat zij mij donderdag voor het werk naar Hato brengt. Qua werk was dinsdag een rustige dag maar er was genoeg afleiding. De politie was druk opzoek met helicopter naar een vermiste man. Helaas hebben ze die nog niet gevonden. Ook werden er door het Sea Aquarium 7 schildpadden vrijgelaten. Daarna ben ik met de Royal Resort Trip mee geweest en dat was mijn werkdag weer. ’s Avond weer lekker uit eten geweest met Katinka. Lekker een pizza op en omdat Katinka jarig was geweest toch weer een toetje genomen. Het was wel weer lekker!

Woensdag kreeg ik mijn vrije dag van vorige week maandag terug. Ik ben ’s ochtend lekker op pad gegaan om een bikini te zoeken. Geëindigd in een watersport winkel genaamd Obession. Ze hebben daar veel te veel leuken dingen waardoor ik dus met meer dan een bikini thuis kwam. Niet erg als het een mooie prijs heeft alleen ze hebben daar alleen maar merken zoals Billabong, O’neil en Volcom dus het was ook niet het goedkoopste grapje. Ik had wel al geld bespaard door te gaan lopen dus dat was wel een pluspuntje. Daarna lekker gechilld bij het zwembad en nog even naar Zuikertuintje gelopen. Daar ontdekte ik de DA en daar was ik blij mee want mij Vitamine C was op en kon ik nieuwe kopen. Toch lekker zo’n vrije dag die de week doormidden breekt.

Donderdag ochtend mijn pakket op Hato gaan halen. Het ging als volgt Importbalie melden, Douanekantoor geld betalen, Douane pakketje openmaken, Importbalie geld betalen, Douanekantoor papieren laten zien en dan mocht ik eindelijk mijn pakketje meenemen. Het was superlief maar de volgende keer gewoon via TNT post sturen graag. Iedereen bedankt die er wat in heeft gestopt. Het is leuk om te weten dat ze je in Nederland nog steunen en niet vergeten zijn. Na Hato door naar het werk. Daar werd geregeld dat de nieuwe stagiaire naar een andere afdeling van Sea Aquarium gaat. Ze verveelde zich bij de Pelican en ze heeft last van zeeziekte dus het was beter voor iedereen. Alleen betekende dit voor mij vaarwel zeggen tegen mijn vrije dagen voor de aankomende twee weken. Ik moet vanaf volgende week vrijdag de boot alleen runnen en daarvoor moet ik 6 dagen per week aanwezig zijn. Alleen mijn vrije maandag mag ik houden. Gelukkig krijg ik die extra dagen wel terug. De Fishing Trip hebben die dag we gecanceled dus ik kon vroeg naar huis.

Vrijdag was een hele leuke dag. Eerst lekker weer gesnorkeld met mijn werk en onderwater foto’s gemaakt met de camera die in het pakket zat. Verder kwam er die dag nog meer goed nieuws de politie heeft namelijk weer 2 van de ontsnapte gevangen gepakt. Het best kwam ’s avonds. De nieuwe eigenaren van het Lidohotel hadden namelijk een poolparty georganiseerd. Het was echt leuk. Om een uur of 12 het zwembad ingeduwd door iemand en daarna ben ik ook maar mensen het zwembad in gaan duwen. Je weet dat dat gaat gebeuren op een poolpart. Dat is gewoon dikke lol. Ik heb het hele terrein rond gerend achter Phuc aan alleen die was mij te snel af. Later die avond is het mij wel nog gelukt. Trouwens in het water was het warmer als de boven. Het best van dit alles was dat het om de hoek van mij kamer was. Rond 2 uur richting kamer gegaan nog even gedoucht en naar bed.


Stand van zaken halverwege mijn stage:
Ik ben inmiddels gewend aan mijn koude douche.
Ik heb het super naar mijn zin bij de Pelicanboat.
Mijn favoriete plek om eten te halen heet Silva’s Snack.
Ik ben van plan van nu weer iets aan mijn conditie te gaan doen want zonder sporten word ik gek.
Ik wist niet dat ik het verenigingsleven van Vitesse zo erg ging missen.
Af en toe mis ik zelf het even de fiets pakken om naar het dorp te fietsen.
Natuurlijk mis ik ook al mijn familie en vrienden.

Ik ben inmiddels dus over de helft en er komen drukken weken aan. Ik weet nog niet of ik dus volgende week tijd heb om een blog te schrijven maar ik zal het proberen. Zo niet horen jullie nog wel wat er allemaal is gebeurd.

xxx,
Nicole