The State of Victoria

G’day mates!

Het duurde iets langer dit keer omdat ik op een driedaagse reis was maar beter laat dan nooit. Dit keer mijn avonturen in Melbourne en the Great Ocean Road. Eigenlijk vond ik Melbourne best saai maar een stad is altijd beter om dingen te regelen dan een klein plaatsje.

Maandag 29 november, Melbourne. Rond 8 uur was ik in het hostel maar kon pas om 12.30 uur inchecken. Gelukkig kon ik mijn bagage wel daar laten. Even op internet mijn mail gecheckt en toen de stad ingegaan in de hoop dat de sportwinkels hier wel mijn maat hadden. En het was bingo dacht ik maar de maten lopen hier niet als in Nederland dus de kinderschoen was iets te klein voor mijn linkervoet dus ik toch de herenschoen geprobeerd. Toen was het kiezen tussen te klein of te groot. Ik heb voor te groot gekozen want mijn voet verschoof niet tijdens mijn spectaculaire bewegingen in de winkel. Eindelijk was ik nu klaar om in Adelaide met het nationale team onder 23 te trainen. Helemaal happy ben ik weer teruggekeerd naar het hostel. Daar ben ik stipt 12.30uur ingecheckt. Wat een kamer! Het plafon drupten lekker door en dat in een hostel met de mooiste lobby die ik tot nu toe heb gezien. Maar ach, geloof het of niet ik heb ergere kamer onderweg gezien. Het leven van een backpacker ruikt niet naar roosje maar naar muffe kamer met te veel mensen erin. Een pluspunt was dat ik voor het eerst in 3,5 maand onder een echt dekbed sliep in plaats van een laken. Voel je je toch weer even thuis. Ik had wat flyers door gekeken voor een trip naar Philip eiland en die heb ik bij de tourdesk geboekt. Daarna heerlijk de hele middag met Phill van de tourdesk geklets over Nederland, België en Australië. Over de ontdekkingen van Australië en de verschillen in cultuur. Het was zo gezellig dat het al weer tijd was om te eten, douche en lekker onder mijn dekbedje te kruipen.

Dinsdag 30 november, kennismaking met Melbourne. Er was een ding wat ik zeker wilde zien in Melbourne en dat was Melbourne park waar het Australian Open word gespeeld voor de rest wist ik niet veel van Melbourne dus na mijn gratis heerlijke ontbijt ben ik op de gratis toeristenbus gestapt. Na een poos verscheen daar dan eindelijk de Rod Laver Arena. Ik heb daar een begeleide tour door de Arena geboekt en terwijl ik wachten op de tour, ben ik gaan lunchen in het Players Cafe. Zo cool om t bedenken dat volgende maand hier de grote tennisspeler van de wereld zitten te lunchen. De tour was leuk. Eerste stop was de mannen kleedkamer met daarin de kast M04 van de heer Federer. Sporters zijn nou eenmaal bijgelovig dus hebben de meeste elk jaar hetzelfde kastje. Vanuit de kleedkamer hebben de weg die de spelers lopen naar het Centre Court door de Champions Hall. Daarna heb ik de Rod Laver Arena van binnen gezien. Helaas was de tennisvloer niet zichtbaar want de arena word ook voor andere doeleinde gebruikt zoals concerten. Vervolgens zijn we omhoog gegaan naar de Skyboxen en de Davis Cup room. Ze waren overal op Melbourne park nog druk bezig en aan het verbouwen om op tijd klaar te zijn voordat het Australian Open begint. Na Melbourne park ben ik naar Kings Domain gelopen hier staat het huis van gouverneur en de botanische tuinen. Heerlijk door de botanische tuinen geslenterd naar het Shrine of Rememberance. Dit is een monumenten voor alle omgekomen soldaten of eigenlijk voor hun familie omdat de meeste oorlogen ver van Australië plaats vonden zijn de lichamen nooit begraven in Australië dus heeft de overheid dit prachtige monument gebouwd als plaats waar mensen kunnen rouwen. Het is gebouwd in 1919 na de WO I en ziet er vind ik een beetje Romeins uit. Het is een soort museum en er is balkon waar uitzicht heb over de hele stad. Na een lange dag heb ik de laatste gratis bus terug naar mijn hostel genomen.

Woensdag 1 december, Phillip Island. Helaas werd ik niet lekker wakker om 7.45 uur waren de bouwvakker aan het drillen naar het hostel en dat terwijl ik pas om 10.55 uur werd opgepikt voor de toer naar Phillip eiland. Geprobeerd nog wat slaap te pakken en daarna weer heerlijk ontbijten. Toen was het alweer tijd voor mijn pick-up. Eerste stop van de toer was lunch gevold door een faunapark wat in Nederland zoiets zou zijn als een kinderboerderij. Alleen hier betekend dat, dat er koala’s, kangoeroes, emu’s, alpaca’s en tropische vogels worden verzorgd. En niet te vergeten een schattige baby wombat. Na de dieren stopten we bij de Chocolade fabriek. Lekker een gratis geproefd. Het was echte Belgische chocolade want dat is nu eenmaal het lekkerst. Na alle verleiding te hebben weerstaan zijn we naar het Woolamai strand gegaan voor een wandeling want was niet warm genoeg voor een duik in de zee. Op het strand was een surfwedstrijd bezig. Het was het onderdeel tacteam voor kinderen zo rond de 12 jaar. Het was Queensland, South-Australia en Victoria tegen elkaar. Ook op het strand aanwezig Matt Banting de wereldkampioen surfen onder de 16 jaar. Super aardige jongen en zijn ouders ook super gastvrij. Matt surf nu fulltime en word gesponsord door Quicksilver en het grappige is zijn vriendinnetje Ellie-Jean Coffey word gesponsord door Billabong. Ik vond het grappig dat ze beide bij twee verschillende merken zitten die met elkaar toch wel concurenen. Maar terug naar de pinguïns want daarom ben ik naar Phillip eiland gekomen om de pinguïnparade te zien. Eerste nog naar de Nobbies Centre met uitzicht op Seal rock al is het te ver om zeehonden te zien. Jammer genoeg! Na dit alles was het tijd voor Pizza! Om daarna te rijden naar waar de pinguïnparade elke avond plaats vind. Ze werden rond 20.45 uur uit het water verwacht maar het duurt zolang. Ze twijfelen zo erg voordat ze uiteindelijk het strand overgaan om naar hun nest terug te keren want ja ik had mazzel ze zitten midden in het broedseizoen dus heb ook een paar kleintje gezien. Om 0.30 uur was ik weer in mijn hostel terug moe en voldaan.

Donderdag 2 december, National Galerie Victoria. Rond de lunch ben ik naar Federation Square gelopen om het toeristen informatie punt te bezoeken maar dit was super groot en beetje vaag vond ik dus ik ben er zelf maar op uitgegaan want ik had gehoord dat het National Galerie Victoria (NGV) gratis was. Ik heb daar een paar uur doorgebracht. Er waren verschillen exposities Europese kunst, Aziatisch kunst, Nieuw-Zeelandse kunst, Katoen door de jaren heen en fotografie. Na de galerie ben ik nog even door de stad terug gelopen met mijn kamera in mijn hand om foto’s te maken. Na het avondeten heb een knoop doorgehakt en heb ik mijn vlucht naar Nieuw-Zeeland geboekt op 4 maart 2011 en mijn kiwiexperience pas voor de rondreis door Nieuw-Zeeland. Helemaal gelukkig maar een stuk armer ben ik gaan slapen.

Vrijdag 3 decemnber, laatste dagje Melbourne. De dag begon weer om 7.45 uur mer borende bouwvakker. Daarna heb ik rond 10 uur een warm ontbijt gegeten om daarna naar Queen Victoria Market te lopen. Dit leek een beetje op Paddy’s market in sydney met goedkope souvernirs enzovoort. Hier heb ik nog wat fruit en souvernirs gekocht om daarna weer richting Federation Square te lopen. Hier ging ik eigenlijk heen om het NGV Ian potter te bezoeken maar dat werd iets uitgesteld omdat op het plein allemaal kraampjes stonden met verschillende sporten voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten mensen. Ook werden de demonstratie gehouden dus ik heb hier nog een poos staan kijken. Uiteindelijk ben ik nog wel de galerie ingegaan en heb daar de exposities zelfportret, Australische kunst en moderne kunst gezien. Daarna wou ik met de oude Citycircle tram terug helaas was de tram waar ik in zat erg oud want een paar halte voordat ik zou uitstappen was hij kapot en moest iedereen de tram uit. Toen dacht ik dat een andere tram kwam. Hij zag er ook oud uit dus ben ik ingestapt. Ik vond het wel raar dat niet iedereen instapte want de tram was leeg maar ik dacht het zal. Toen ik uit de tram stapte en erop keek bleek het inderdaad een gewone tram te zijn dus ik heb zwart gereden in Melbourne. Daarna was het tijd om te wassen en te pakken want morgen ga ik op de driedaagse gewonnen trip over de Great Ocean Road. Maar eerst heb ik nog een raar nachtje gehad. Omdat het plafon zo erg lekte checkte ze niemand nieuw meer in en al mijn kamergenootjes waren allemaal uitgecheckt. Het voelde zo raar om een kamer voor mijzelf te hebben. Ik vond het maar eng stil. Ongelooflijk maar ik ben nu zo gewend aan geluiden om mij heen dat ik het mis als het er niet is en zelf daar slecht door slaap. Altijd gedacht dat ik na verloop van tijd een keer in de duurdere privé kamer moest inchecken omdat ik de mensen om mij heen zat was maar ik denk als ik thuiskom dat ik dan moet wennen aan de stilte.

Zaterdag 4 december, Great Ocean Road. Uitchecken en wachten op de pick-up. De eerste stop van de toer was rond 9 uur in Torquay oftewel Surfcity. Echter waren er vandaag geen goede golven dus op Bells beach waren geen surfer, wel waren er miljoen zandvliegje omdat het windstil was. Na wat foto’s ben ik snel de bus weer in gerent om veiligheid te zoeken van die irritant kleine beestjes. Na dit zijn we de Great Ocean Road officieel opgereden. Het is een prachtige route om te rijden met mooie kliffen en schitterende vergezichten. Tussendoor zijn we nog even gestopt om koala’s te bekijken en tropische vogels te voeren. Voor de meeste van de trip heel bijzonder omdat ze net in Australië zijn. Voor mij begin die beesten een beestje saai te worden omdat ik ze nu al zo vaak heb gezien. Daarna zijn we onze weg vervolgd naar Apollo Bay voor de lunch. Na Apollo bay zijn we naar Otway regenwoud gegaan. Ik dacht saai maar dit was leuk omdat je niet over de grond loop maar ter hoogte van de boom toppen. Erg gaaf! En een leuke afwisseling van de normale regenwoudwandelingen. Na het regenwoud zijn we de kust weer op gaan zoeken en zijn we gestopt bij Gibson Steps een zeer fotogenieke plaats. Na dit alles zijn we ingecheckt in ons gloednieuwe hostel in Port Campbell. Na het avondeten zijn we de zonsondergang bij de Twaalf Apostelen gaan kijken en ook hier kwamen de kleine pinguïns uit het water maar je stond zover weg zag eigenlijk alleen zwarte stipjes dus we zijn redelijk snel vertrokken. Ik was blij want ik was toe aan een douche en mijn bed na zo’n lange vermoeiende dag.

Zondag 5 december, Grampians National Park. Dag twee moesten we weer 6.30 uur opstaan voor ontbijt en zijn we om 7.30 uur vertrokken met de bus richting Lord Ard lookout. Wat een mazzel het weer was weer goed! Dit een belangrijke plaats waar ooit de twee enige overlevende van een scheepswrak zijn aangespoeld. Hierna zijn we naar London Bridge gereden die 1990 is ingestort. Nu hebben we nog twee stops over langs de kust en dan gaan we richting National Park. We zijn nog gestopt bij Bay of Martyrs en Bay of Islands twee hele mooie lookouts. Daarna hebben geluncht aan de Hopkins River en zijn we doorgereden naar de Grampians. Hier hebben de Wondeland walk gedaan richting de Pinnacles. Oftewel een lange klim bergop en daarna weer naar beneden. Niet mijn favorieten bezigheden zoals je misschien wel merkt. Ik ben zeer blij dat Nederland plat is. Daarna zijn we naar onze overnachting plaats gereden in Halls Gap. Dit keer geen hostel maar een huis. Ik had helemaal het kamp gevoel te pakken.

Maandag 6 december, Adelaide. We moesten wee om 6.30 uur opstaan om rond7.30 uur te vertrekken richting Adelaide maar niet voordat we nog wat stops hebben gemaakt in de Grampians. Eerste stop Reeds Lookout. Dit was prachtig we stonden boven de wolken. Zeer mooie foto’s kunnen maken hiervan. Daarna naar McKenzie Falls ook zeer mooi en wat een kracht zat er achter die waterval. Toen was het tijd voor de laatste stop met de keus de Hollow Mountian beklimmen of Aboriginal rotskunst bekijken. Drie keer raden wat ik koos! De Aboriginal art. Mijn reisgenoten waren een beetje verbaast over mijn keus want ik was zo sportief volgens hun. Nou nee! Bovendien heb ik meer bergen beklommen in Australië dan dat ik Aboriginal rotskunst heb gezien. Om precies te zijn ben ik het een keer eerder tegen gekomen dus dat leek mij veel bijzonderder. Daarna was het tijd voor lunch en nog een paar uur tijden naar Adelaide. Om 16.00 uur waren we de grens overgegaan naar South-Australia en dus naar een andere tijdzone. Het verschil is nu nog maar 9.30 uur met Nederland. Uiteindelijk ben ik rond 19.15 uur ingecheckt in mijn hostel.

Dit was een extra lang verhaal omdat ik mijn avonturen in Adelaide apart wil beschrijven. Ik verheug mij al zolang op Adelaide omdat hier mijn korfbalavontuur met het nationale team van Australië onder de 23 jaar gaat plaats vinden. Echter betekent het wel dat mijn leven weer is word gedomineerd door korfbal voor één week en ik weer een goede planning moest maken om de trainingen heen. Zoals bijvoorbeeld mijn drie dagtoertje die ik wil doen naar Barossa Valley, Kangeroo Island en Victor Harbour. Maar ik zal alvast verklappen het is gelukt en alles is geregeld. Ik ben hierdoor wel weer eraan herinnerd dat precies het stuk is wat niet leuk vind aan korfbal dat je dingen goed moet plannen of soms zelf moet laten om het te kunnen doen. Maar daarin tegen verheug ik mij super op de trainingen. Al vind ik het ook een beetje eng omdat ik niet weet wat ik moet verwachten en niemand echt ken. Kriebels!

xxx
Nicole